O Sol, a estrela máis próxima
O Sol é o obxecto máis grande do noso Sistema Solar e contén aproximadamente o 98% da masa total do mesmo. Necesitaríanse cento nove Terras para completar o disco solar, e o seu interior podería conter máis de 1,3 millóns de Terras.
No século XIX foi posible xa deducir a temperatura da superficie do Sol a partir da súa brillantez e da distribución desta respecto da lonxitude de onda do espectro visible. A capa exterior visible do Sol chámase a fotosfera e ten unha temperatura de 6 000°C (11 000°F) e é por isto que o Sol é amarelo; si a súa superficie fose máis quente veríase máis azul e si fose máis fría veríase máis vermella. Esta capa ten unha aparencia manchada debido ás turbulentas erupcións de enerxía na superficie.
A enerxía solar créase no interior do Sol. É aquí onde a temperatura (15 000 000° C; 27 000 000° F) e a presión (340 millardos de veces a presión do aire na Terra ao nivel do mar) son tan intensas que levan a cabo as reaccións nucleares. Estas reaccións causan núcleos de catro protóns ó hidróxeno para fundirse xuntos e formar unha partícula alfa ó núcleo de helio. A partícula alfa ten preto de un 7 por cento menos de masa que os catro protóns. A diferenza na masa é expulsada como enerxía e é levada á superficie do Sol, a través dun proceso coñecido como convección, onde se liberan luz e calor. A enerxía xerada no centro do Sol tarda un millón de anos para alcanzar a superficie solar. Cada segundo convértense 700 millóns de toneladas de hidróxeno en cinzas de helio. No proceso libéranse 5 millóns de toneladas de enerxía pura; polo cal, o Sol cada vez vólvese máis lixeiro.
Mirade este vídeo que ten contido interesante sobre o Sol, e comentade que vos parece.
Este post foi elaborado por Xanán Fernández no curso 09-10