O código xénetico.

Pódese definir o código xenético como o conxunto de normas de organización, segundo as cales a información xenética está almacenada (codificada) no ADN; copiase (transcribe) ao  ARN mensaxeiro,  mediante o proceso de transmisión e finalmente transladase (traduce) a proteínas (con ordenamentos característicos dos vinte aminoácidos) por medio do proceso de tradución.

Con todo, para que o xen se expresen nunha proteína, é preciso que exista, en primeiro lugar, unha clave que relacione o orden linial dos nucleótidos ou bases nitroxenadas no ADN, co dos aminoácidos na proteína; en segundo lugar, unha serie de mecanismos que permiten trasladar a información xenética almacenada na estrutura química do ADN, a molécula dunha proteína ( transcrición e tradución ).

As propiedades do código xenético pódense resumir en cinco puntos:

  1. É universal, xa que é o mesmo para todos os seres vivos, desde os virus aos mamíferos.
  2. Cada aminoácido está codificado por un grupo de tres bases (triplete) no ARN mensaxeiro denominado codón.
  3. O código está dexenerado, ao dispoñer de 64 codónsn para os 20 aminoácidos (en vez de 20 para 20); debido ao cal un mesmo aminoácido pode estar codificado por codóns distintos.
  4. Contén catro tripletes (UAA, UAG yUGA) que non corresponden a ningún aminoácido ( codóns sen sentido ), sendo signos de terminación o final da síntese da cadea polipeptídica. Ademais o triplete AUG (que codifica a metiomina ), actúa de codón de iniciación da síntese proteica.
  5. A lectura do mensaxe almacenado nas bases do ARNm, realizase sen pausas (comas); lense seguidas as bases do mensaxe, desde o seu comezo ao final.

A información saqueina da enciclopedia vox e para o enlace utilicei a páxina web: http://www.ferato.com/wiki /index.php/ARN.

Imaxe do código xenético

Esta entrada foi elaborada por  Laura Castro no curso 2010-11

 

Tags: