IES Salvaterra de Miño (Pontevedra)

  Actualmente estase producindo a nivel mundial o uso excesivo dos antibióticos e moitas persoas automedicanse con eles pensando que son inofensivos, pero non hai nada máis lonxe da realidade.

Tomar medicamentos para todo e ao menor malestar, estase convertendo nun hábito moi común na nosa sociedade. Si requires relaxarche, curar unha gripe ou unha dor estomacal vas á farmacia, compras o que viches no anuncio ou acodes ao maletín onde acumulas medicamentos. Todos algunha vez témonos automedicado, pero esta práctica ademais de poñernos en risco termina por fortalecer a enfermidade, ou en moitos casos, eliminar as defensas naturais do corpo, con todo, hai que ter en conta que cada persoa reacciona dun xeito distinto ante o mesmo medicamento e ademais, poida que o padecemento que temos, sexa distinto daquel para o que se tomou a medicación anteriormente.

Riscos de tomar pastillas sen prescrición médica

Moitos medicamentos producen efectos secundarios como náuseas, vómitos, diarrea, dor de cabeza, mareos, somnolencia, urticaria. Pero outros poden producir alteracións máis graves e ata un shock si somos alérxicos á súa composición. Si padecemos outra enfermidade, poida que o medicamento a agrave ou a complique. En ocasións ao tomar unha medicina ocultamos o malestar, pero non curamos a enfermidade, a cal vai aumentando; ao ocultar os síntomas pérdese tempo valioso e quizá cando se descobre a enfermidade será moito máis complicado combatela. A automedicación chega a tal grado, que por exemplo en México, prohibiuse a venda de antibióticos sen receita médica, xa que se descubriu que as gripes, ou outros malestares fortalecéronse e é máis complicado combatelos

Beneficios da automedicación:

Non todos os aspectos da automedicación son negativos, segundo a Organización Mundial da Saúde (OMS) se se fai dunha forma responsable pode ser unha forma de atención válida nos países desenvolvidos. É dicir, non toda a automedicación é inadecuada por si mesma, o obxectivo a conseguir sería a promoción dunha automedicación responsable na medida do posible.

A consecuencia positiva sería a solución de problemas de saúde de forma autónoma e complementaria ao labor do médico, evitar o colapso e sobre uso dos recursos sanitarios cando non son necesarios e incrementar a autonomía e responsabilidade persoal no coidado da saúde. Para iso é importante:

1. Ensinar a automedicarse. É fundamental ensinar, aconsellar e educar por parte dos médicos.
2. Información sobre a enfermidade do paciente, a súa gravidade, duración e posibles complicacións.
3. Aconsellar sobre o uso dos tratamentos: para que serve o fármaco, dose e frecuencia de administración, efectos adversos, duración do tratamento, que facer si non hai melloría ou hai agravamento.
4. Educar sobre: que facer noutras situacións similares, fármacos que pode ou non pode tomar, signos de alarma, favorecer a colaboración e a comunicación do pacente.
5. Á hora de tomar un fármaco:

• O consumo do mesmo debe ter unha duración limitada. Se os síntomas non melloran, aparecen outros novos ou empeoran, débese consultar co médico.
• Débese ler e conservar o prospecto de todos os medicamentos.
• Conservar os medicamentos no seu embalaxe orixinal. Prestar atención en información importante como a data de caducidade e o modo de conservación. O embalaxe protexe o medicamento e garante a súa adecuada conservación.

As fontes consultadas foron:

- Información Terapéutica del Sistema Nacional de Salud http://www.msc.es/biblioPublic/publicaciones/docs/200006-2.pdf

- Instituto de Farmacoepidemiologia da universidade de Valladolid http://farmacovigilancia.tv/blog/los-riegos-de-automedicarse/

- Páxina que nos aporta información sobre a saúde http://salud.aollatino.com/2010/10/25/riesgos-de-automedicarse/

Entrada elaborada no curso 12-13 por Leticia González Álvarez

Tags: automedicacion