« Curiosidades sobre os dinosaurios
A Tuberculose »
 

Transtornos alimenticios na adolescencia

A obesidade, a bulimia e a anorexia están cada vez máis presentes entre os xóvenes comprendidos entre os 12 e 20 anos.

Neste post imos falar de unha delas: a anorexia, un transtorno do comportamento alimentario que consiste na perda voluntaria de peso por un desexo patolóxico de adelgazar e un intenso temor á obesidade.

Ao reducir o peso prodúcese unha desnutrición progresiva e transtornos físicos e nerviosos que poden ser moi graves e incluso levar á morte.
A desnutrición resultante provoca trastornos que reforzan o desexo de seguir adelgazando, meténdose dese modo nun círculo vicioso psíquico do que é moi dificil desprenderse. 

CAUSAS

Nesta transtorno inflúen varios factores tanto físicos como psicolóxicos, familiares e sociais. Algúns dos factores considerados de risco son: ser xoven, ter antecedentes familiares, ter determinados rasgos de carácter como ser perfeccionista e exaxeradamente autocrítico, con autoexixencias demedidas e ríxidas; ou ter unha baixa aoutoestima; ter escollido algunha afición ou carreira que conceda unha grande importancia ao peso;

imagen

A moda e a publicidade incitan máis frecuentemente a adelgazar que a manter unha boa saúde!

Pero sen dúbida os factores socioculturais son moi importantes, entre eles:

  • A presión social e mediática que existe aoredor da figura e do  adelgazamento.
  • A discriminación e a burla cara os obesos en tódolos ámbitos da vida social, escola, traballos, amigos…
  • As campañas contra a obesidade que transmiten a idea equivocada de asociar unha mellor calidade de vida con manter unha figura delgada, favorecendo as dietas milagrosas e máxicas que en lugar de axudar poñen en risco a saúde.
  • A falsa asociación do éxito, fama, beleza, xuventude coa delgadez.

OS SEUS SINTOMAS

Son moi variados, pero o máis destacado é a perda de peso e cambios na actitude   respecto á comida, un baixo estado de ánimo e grandes cambios de humor, entre moitos outros.

QUE FACER?

A anorexia e a bulimia son dúas enfermidades con serias repercusións físicas e é moi difícil que a familia soa poida afrontar o problema.
O primeiro que hai que facer é acudir ó médico de atención primaria ou o pediatra, quen nos derivará ó especialista para facer un correcto diagnóstico e prescribir un tratamento axeitado. A mellor axuda é a terapia coa familia e o apoio do entorno máis próximo.

Dende logo, podemos ver a anorexia como algo moi habitual e criticado nas pasarelas de moda, que aínda que non resulte ético, moitas persoas pensan que esa maneira de vida que teñen as modelos é o mais axeitado.

Ante esta enfermidade o mellor é ter o apoio dos profesionais. Para as persoas que as padecen é moi dificil sair da súa visión do problema, para facelo é necesaria a axuda exterior, da familia, os amigos….É difícil para eles, e non se supera con facilidade, por iso precisan moita axuda.
Que pensades sobre este tipo de trastornos?
Que faríades se vos encontrásedes con alguén que sufre estes problemas?

A información é da páxina de “esmas.com”. Se queredes saber mais hai varias páxinas como:

http://www.dmedicina.com/          Con unha visión xeral.

http://www.monografias.com/     Unha monografía máis completa.

Este post foi elaborado por Arantza Pérez Correa no curso 09-10

 

Tags: , ,