A saúde, unha cuestión de todos.
Actualmente, para a Organización Mundial da Saúde (OMS), a saúde non é só a ausencia de enfermidade, senón o estado de completo benestar, tanto físico como mental e social.
Garantías de saúde
En todos os países desenvolvidos hai un sistema sanitario complexo que realiza varias funcións;
- Proporcionar atención médica gratuita e realizar campañas de vacunación.
- Promover a investigación médica.
- Fomentar a educación para a saúde, a través dos programas educativos e tamén mediante campañas de divulgación.
- Garantir a cobertura económica en caso de incapacidade laboral dunha persoa.
Os centros sanitarios nosistema sanitario español
Segundo o seu tamaño, as súas funcións e as atencións prestadas, pódense distinguir tres tipos de centros sanitarios, gestionados polos sistemas de saúde de cada Comunidade Autónoma.
- Os centros de saúde son centros pequenos, con médicos xerais e pediatras, que atenden a poboacións pequenas ou a un barrio dunha cidade. O seu obxectivo é garantir a atención primaria, realizar o historial médico das familias e tratar as enfermidades máis comúns.
- Os ambulatorios son centros de tamaño mediano, que dan servizo a zonas máis amplas que os centros de saúde. Neles hai médicos especialistas que poden tratar con eficacia enfermidades moi diferentes. Algúns dispoñen de servizo de asistencia urxente e de instalacións para realizar técnicas de diagnóstico algo máis complexas.
- Os hospitais son grandes centros, con numeroso persoal sanitario. Neles aténdense as enfermidades máis graves, realízanse intervencións quirúrgicas e tratamentos de pacientes con hospitalización. Dispoñen das máis modernas técnicas de diagnóstico.
Ademais destes centros, no noso país hai unha gran número de clínicas privadas que en ocasións colaboran co sistema sanitario estatal.
Decálogo de prevención para unha vida sa
1- Unha alimentación nutricionalmente correcta e un modo de vida saudable, xunto co exercicio físico, son os mellores alicerces para previr as enfermidades e garantir unha vida sa.
2- A infancia é unha etapa vulnerable desde o punto de vista nutricional, pois as necesidades de nutrientes son elevadas e o risco é maior. Nesa etapa fórmanse os hábitos alimentarios e deportivos. Por iso, promover a educación nutricional e unhas pautas de alimentación saudables, xunto ao exercicio físico moderado e continuado, debe ser unha prioridad.
3- Os hábitos de vida de nenos e adolescentes só poderán mellorar si cóidanse tamén a alimentación e o modo de vida dos adultos.
4- É responsabilidade dos educadores e dos pais establecer os hábitos de vida que definen a conduta dos nenos, con pautas sobre o que se come e canto se come, limitando as actividades sedentarias (televisión, ordenador, videojuegos).
5- A nutrición non é unha lista de dietas. Hai que romper tópicos e entendela como unha ciencia complexa na que queda moito por investigar, pero na que se fixeron avances. Os alimentos non son “bos” ou “malos”, o que importa é o equilibrio e a proporción.
6- En xeral, os mozos toman menos cantidade de líquido do aconsellado. Débese aumentar o consumo de auga, zumes ou bebidas, ata un mínimo de 2-2,5 litros ao día.
7- En resume, unha alimentación variada e equilibrada, cun aumento da actividade física, ten unha repercusión positiva para a saúde.
Fontes
- Páxina da Organización Mundial da Saúde.
- Enciclopedia do Estudante, editorial Santillana
Entrada elaborada no curso 12-13 por Silvia Puga García